Świadectwa uczestników

 Mam na imię Małgosia, mam prawie 50 lat, w Obrze będę piąty raz. Jak tam się znalazłam. Pod koniec 2012 roku zawalił się mój cały świat. Przez przypadek poznałam prawdę o moim małżeństwie. Ona była dla mnie tak bardzo traumatyczna i okrutna, że bardzo trudno mi było egzystować w otaczającej rzeczywistości. W takim momencie przypomniałam sobie o moich studiach teologicznych, życiu we współpracy z Bogiem, które to zostało przerwane na wyraźne życzenie mojego obecnie już byłego męża. Wrzuciłam do wyszukiwarki gogle jedno zdanie : rekolekcje dla kobiet. Pojawił się link Obra – luty 2013 – temat kryzys – czyżby Duch Święty maczał w tym palce. Na pierwsze rekolekcje pojechałam z moją mama która ze wszystkich sił starała się mnie wspierać w tych jakże trudnych dla mnie chwilach. Jechałam pełna obaw, na miejscu zastałam cudowne kobiety siostrę Janę oraz Wawrzynę, Marysię oraz Małgosię, której już nie ma wśród nas. Z całego serca pokochałam to miejsce oraz uczestniczki rekolekcji. Po powrocie do domu z łezką w oku wspominałam nocne dyskusje z księdzem Janem o różnicy pomiędzy Duchem oraz Duszą, doskonałą kuchnię oraz rozmowy w kawiarence przy pysznych ciastach. Po tym doświadczeniu starałam się odwiedzać Obrę co roku. Czasami była to wiosna czasami lato. Jest to jedyne miejsce które odwiedzam w sposób cykliczny. Miejsce w którym nie cierpię na bezsenność – dolegliwość, która trapiła mnie od wczesnych lat dziecinnych. Co dała mi Obra i rekolekcje. Teraz z czystym sumieniem mogę powiedzieć – pozwoliły mi wyzdrowieć. Jestem osobą, która przez całe swoje życie zmagała się z bardzo ciężkim zaburzeniem osobowości – bordeline – zaburzenie z pogranicza. Od kiedy pamiętam wszystkie moje znaczące decyzje życiowe podejmowałam z poczuciem leku przed porzuceniem, praca, rodzina relacje. Ten lęk jest wszechogromny obezwładniający, boli do utraty tchu. W Obrze w tym miejscu przepełnionym obecnością Boga zdałam sobie sprawę, iż Bóg zawsze będzie koło mnie, nigdy mnie nie opuści, bez względu co zrobię on zawsze będzie darzył mnie miłością i będzie obecny w moim życiu. Ludzie, przyjaciele, rodzina odchodzą, Bóg mówi nie lękajcie się, ja Was nigdy nie opuszczę. Ponadto zrozumiałam słowa : Pokochaj bliźniego swego jak siebie samego. Bez akceptacji siebie, bez miłości do siebie nie możemy jej dać drugiemu człowiekowi. Czy jestem obecnie zdrowa – na pewno za mną jest bardzo długa droga, przede mną przyszłość z wiarą iż nie muszę się bać porzucenia Bóg zawsze będzie obecny w moim życiu i nigdy bez względu na wszystko mnie nie opuści – jak ważne jest to przeświadczenie w życiu osoby z bordeline zrozumie chyba każda osoba, której przyszło się zmagać ze swoimi wewnętrznymi lękami. Akceptacja, miłość i zrozumienie z którym przyjmowana jest każda zbłąkana duszyczka zmierzająca do Obry nadaje temu miejscu cudowną rolę w życiu każdej osoby, która się tam zjawi.

Jak było na rekolekcjach...

Musisz wyjechać z domu, odpocząć, oderwać się, nabrać dystansu. Zrób to dla siebie i dla swojej rodziny. Może SPA, może zakupy, a może spotkanie się z koleżankami. Jest Ci to potrzebne. Te słowa krążyły wokół mnie od….7 lat. Zwlekałam, ale w końcu podjęłam decyzję. Wybór padł na rekolekcje dla kobiet w Obrze.

Kiedy nadszedł czas wyjazdu moja chęć opuszczenia domu i rodziny spadła do zera, ale zrobiłam ogromne zakupy, ugotowałam wielki gar pomidorowej, pościeliłam łóżka, żeby wszyscy mogli spać w jednym pokoju i żeby mąż słyszał w nocy dzieci. Ze sprzątania zrezygnowałam bo stwierdziłam, że po powrocie i tak domu nie poznam. Ze łzami spływającymi po polikach odjeżdżałam, machałam trzem szczęśliwym (w końcu zostaniemy tylko z tatą) dziewczynkom (2,4,7 lat) i mężowi, który od wielu, wielu miesięcy sam namawiał mnie na wyjazd na rekolekcje.

W drodze do Obry było mi jeszcze smutno i dziwnie, ale po przejściu przez bramę zapomniałam o tym co zostawiłam. Oczywiście miałam w pamięci moją rodzinę, ale nie martwiłam się czy wszystko jest dobrze i nie zastanawiałam się jak oni beze mnie przetrwają te dłuuuuugie dwie doby. Spotkałam uśmiechnięte kobiety ( te, które były już w Obrze wcześniej) i takie jeszcze niepewne, jak ja, które przyjechały po raz pierwszy i siostry Niepokolanki, które czule witały wszystkich. Wokół nas piękna wiosenna zieleń, kwitnące magnolie, niebieskie niebo, słońce. Poza tym na stołach w jadalni pyszne jedzenie „domowej” produkcji (gospodarze, czyli Ojcowie Oblaci mają własne gospodarstwo – ogród, szklarnie, inwentarz ), w kawiarence ciasta przywiezione przez Siostry i uczestniczki. Dla mamy, która od 7 lat zajmuje się „tylko” dziećmi i domem to już wystarczy, żeby wypocząć. Spokój, cisza, spacery, rozmowy przy kawie na wiele różnych tematów, ale zawsze z jednym wspólnym elementem – jak działa Bóg w naszych nierzadko trudnych historiach życiowych. To więcej jak SPA. Codzienna Msza Święta także bez pośpiechu, w spokoju, spowiedź, adoracja, słowa usłyszane od księdza Jana podczas homilii, konferencji, opowieści o błogosławionej Matce Marcelinie, które tak pięknie przekazała nam Matka Wawrzyna, trochę psychologii na temat emocji, uczuć, zazdrości. Cudowny i wolny czas do przemyśleń to balsam dla duszy.

Kupiłam też książkę „Zawsze będę z Wami” z myślami i modlitwami Matki Marceliny Darowskiej. Po przyjeździe do domu zaczęłam czytać krótkie urywki, zdania i zostałam nimi oczarowana. Znalazłam tu niezwykle życiowe rady dla kobiet- matek i żon. Są w nich ogromne pokłady mądrości przekazane w prosty sposób. Kilka dni temu zamówiłam przez internet kolejne 4 egzemplarze tej książki, żeby obdarować nimi koleżanki.

Myślę, że każda z kobiet, która zdecyduje się przyjechać do Obry na rekolekcje znajdzie w nich coś dla siebie. Ja polecam je mamom, które mają trudności z opuszczeniem swoich domów i rodzin i myślą, że ten ich świat bez nich się rozsypie. Na szczęście Boża magia i brama klasztorna w Obrze sprawiają, że jest to możliwe. Umówiłam się z mężem, że jeśli nic szczególnego nie będzie się działo, nie będziemy do siebie dzwonić. I rzeczywiście udało się, kiedy co kilka godzin brałam do ręki telefon, głęboko wzdychałam z ulgą ciesząc się, że nikt nie dzwonił. Po powrocie….dzieci nadal szczęśliwe, mąż zadowolony (nieco bardziej zmęczony:)) i dom posprzątany!!! Wszystko się udało: SPA duchowe, zakupy (książkowe), spotkanie z koleżankami.

Na sierpniowe rekolekcje zapisałam siebie i jeszcze dwie inne kobietki.

Dziękuje wszystkim, którzy sprawili, że mogłam znaleźć się w Obrze.

Małgosia